شگرد همیشگی!

 

 

                    بسم الله الرحمن الرحیم 

 

از یک سالگی اجبارا  تا پیش دبستانی حتی در تابستونا مهدکودک فرستادم.سرویس همیشه دم در بیمارستان تحویل میداد دقیقا موقع تحویل جوری بودکه مغازه ی اسباب بازی ی کنارش واقع شده بود.

طبق یک عادت نانوشته و اون اتفاق ناگوار(تصادف) شروع می کرد به تقاضای اسباب بازی.همیشه چیزی را که می خواست نده نداشت و من بهش میگفتم بریم هر وقت ایشون آورد بیاییم.بلافاصله دست روی یک اسباب بازی دیگر می گذاشت و همان را می .تقریبا این یک شگرد شده بود که تا اون اسباب بازی موردنظر تهیه نمی شد ایشون وسایل دیگری را ازمن طلب می کرد وحرفش این بود که اونو نمیخوام اینو میخوام (الکی)

حتی الان که ماشالله مردی شده کلی برنامه ریزی می کنه بره فلان بلوز ازفلان مغازه که چندبار رفته بود و از آن خوشش آمده کنه.اما میره و با یک دو تا لباس غیر آن چیزی که مثلا یک ماه نقشه شو داشته میاد.

درجواب (خانم یا آقای خواننده) من نگرانم نکند باز تاریخ درحال تکرارباشد و گزینه زیر میز را نگه داشته تا انحلال برجام و آن وقت رونمایی کند.مسبوق به سابقه هست .نکند فرد موردنظر فاکتورهای لازمه را ندارد و ترس مخالفت ما وی را وادار به سکوت کرده باشد.امیدوارم سرکارنباشم.بقول رفیق شفیقم بازنشسته باشم.

بازی ,اسباب ,اسباب بازی منبع